Erbo-de-sant-Estève
Circaea lutetiana
Onagraceae
Noms en français : Circée de Paris, Herbe aux sorcières.
Descripcioun :L'erbo-de-sant-Estève, raro au nostre, trachis en coulounìo dins li relarg fres e umide proche d'aigo. Pamens, se rescontro coumunamen is uba de Prouvènço. Flouris l'estiéu, pas avans la fin de jun, en pichòti flour blanco en grapo qu'an dos petalo e dos sepalo. Lou fru èi bèn pelous. L'erbo-de-sant-Estève es aparado en Prouvènço.
Usanço :Maugrat soun noum francés d'herbe aux sorcières, couneissèn pas de prouprieta particuliero aleva d'èstre proun astringènto.
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 Cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Epilobium
Famiho : Onagraceae
Ordre : Myrtales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 30 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado :
Vo
Jun à setèmbre
Liò : Ribo d'aigo
- Bos fres
- Isclo
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Circaea lutetiana L., 1753
Espigo-d'aigo(-encoulourido)
Potamogeton coloratus
Potamogetonaceae
Autre noum : Poutamot.
Noms en français : Potamot coloré, Potamot plantain.
Descripcioun :Aquesto espigo-d'aigo èi coumuno soulamen dins li plano de coustiero. Li fueio, de verdo à roujo, laisson tóuti passa lou lume e se vèi li costo. Li fueio que nadon fan de 3 à 9 cm de long e de 2 à 5 cm de larjo, alor que li d'aigo fan de 3 à 9 cm X 2 à 5 cm. L'espigo èi pas trop longo e pòu èstre siegue dins l'èr o dins l'aigo.
Usanço :Sara peréu escricho dins quàuqui tèms.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 200 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Potamogeton
Famiho : Potamogetonaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 1 à 5 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado : Noun
Liò : Aigo
- Ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Subtroupicalo
Ref. sc. : Potamogeton coloratus Hornem., 1813